Παρουσίαση βιβλίου

Την Παρασκευή 4 Μαρτίου στο Μουσείο Πόλης του Βόλου έγινε η παρουσίαση του βιβλίου «Η Αλφαβήτα στη Γραμματούπολη» του Γεράσιμου Τσιμπλούλη. Για το βιβλίο μίλησαν ο Κώστας Μάγος, Επίκουρος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας-συγγραφέας, η Πάντζιου Ευαγγελία, νηπιαγωγός, Ζωή Γεροστάθη, δασκάλα και η Βασιλική Αργύρη, σχολική σύμβουλος της 4ης Περιφέρειας Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Μαγνησίας. Την εκδήλωση συντόνισε ο Διονύσης Λεϊμονής, φιλόλογος-συγγραφέας. Ιστορίες του βιβλίου διάβασαν η μαθήτρια της Στ΄ τάξης του 3ου Δημοτικού Σχολείου Αισωνίας-Σέσκλου Αλεξία Κοκόσι και ο μαθητής της Β΄ τάξης του ίδιου σχολείου Γιώργος Τσιαμήτας.

Ο Κώστας Μάγος μεταξύ των άλλων είπε: «…θα παίξω κι εγώ με τα γράμματα. Χρησιμοποιώντας ως ακροστιχίδα το όνομα του Γεράσιμου, θα παρουσιάσω κάποια από τα χαρακτηριστικά της «Αλφαβήτας στη Γραμματούπολη»

Το Γ του Γεράσιμου είναι για τη Γνώση. Το βιβλίο του δίνει γνώση και κρύβει γνώση. Δίνει γνώση γιατί διδάσκει τα γράμματα στους μικρούς αναγνώστες, μαθητές  Α δημοτικού, αλλά και προετοιμάζει τους μαθητές του Νηπιαγωγείου.  Η γνώση που δίνει έχει όλη την αξία της γνώσης που δίνουν τα  καλογραμμένα αλφαβητάρια. Ο Μίλτος Κουντουράς είχε πει κάποτε ότι όλα τα  σχολικά βιβλία θα μπορούσαν κάποια στιγμή να καταργηθούν εκτός από τα αλφαβητάρια. Για τα μικρά παιδιά έχουν τόση αξία όση το ψωμί και γάλα.

Το Ε είναι για την Ευχαρίστηση:  ευχαρίστηση που νιώθουν οι μικροί αναγνώστες καθώς διαβάζουν το αλφαβητάρι του Γεράσιμου.  Και  ξέρουμε σήμερα ότι η μάθηση είναι αποτελεσματική μόνο αν συμπορεύεται με την ευχαρίστηση.
Το Ρ είναι για τη Ρίμα:   τη ρίμα του κειμένου.  Στη  ευχαρίστηση της ανάγνωσης του συγκεκριμένου βιβλίου  συμβάλλει ιδιαίτερα και η ρίμα, που χρησιμοποιεί  με επιτυχία ο Γεράσιμος σε πολλά σημεία του κειμένου του. Η ρίμα αρέσει πολύ  στα παιδιά της προσχολικής και πρωτοσχολικής ηλικίας. Μαθαίνουν εύκολα το κείμενο , το επαναλαμβάνουν, το εμπεδώνουν.
Το Α είναι για το στοιχείο της ανατροπής, με άλλα λόγια τη φαντασία που διατρέχει τις σελίδες του βιβλίου. Η ανατροπή και η φαντασία είναι από τα πιο σημαντικά χαρακτηριστικά μιας ιστορίας για μικρά παιδιά. Τη συναντάμε στο χ που χασμουριέται,  στο ψ που ψάχνει τη γραβάτα με το ψαροκόκαλο, στη Σκεψίνη το σχολικό λεωφορείο, στο ανακάτωμα των γραμμάτων που τα παιδιά καλούνται να ξεμπερδέψουν και σε πολλά ακόμη σημεία του βιβλίου.
Το Σ ανήκει στη Σκέψη: Η «Αλφαβήτα»  είναι ένα βιβλίο που καλλιεργεί τη σκέψη των μικρών παιδιών. Τόσο μέσα από την ανάγνωση και τη συζήτηση της ιστορίας, αλλά ακόμη περισσότερο μέσα από τις δραστηριότητες  τα παιδιά πρέπει να σκεφτούν ,να δοκιμάσουν, να κάνουν λάθος, να βρουν το σωστό να προβληματιστούν.
Το Ι είναι για την Ιστορία : Ένα από τα πιο δύσκολα πράγματα όταν γράφει κανείς για παιδιά είναι να κρατήσει αμείωτο  το ενδιαφέρον τους στην ανάγνωση της ιστορίας. Και για να κρατήσει το ενδιαφέρον τους η ιστορία χρειάζεται καταρχήν να ρέει, να μην κάνει «κοιλιά», να έχει εξέλιξη, συνέχεια.   Η Αλφαβήτα στη Γραμματούπολη είναι μια τέτοια ιστορία, μια ιστορία με ροή, με φαντασία, με ανατροπές, με ενδιαφέρον.
Μ για το Μήνυμα:  Έκτος από την ροή, ένα άλλο βασικό χαρακτηριστικό ενός καλού παιδικού βιβλίου είναι το μήνυμα της ιστορίας.  Ένα μήνυμα που πρέπει να προκύπτει αβίαστα μέσα από την ανάγνωση της ιστορίας, χωρίς διδακτισμό, χωρίς επιβολή ως μια φυσική διαδικασία, ένα φυσικό συμπέρασμα. Το Σ  σηκώνεται στη στιγμή και το σεντόνι του στρώνει με προσοχή. / Το Γ γερό θέλει να γίνει και γάλα κάθε μέρα πίνει.  Οι συνήθειες αυτές των γραμμάτων αποτελούν συγχρόνως και προτροπές για τα παιδιά που θα ταυτιστούν με τους ήρωες.
Ο για την Ομορφιά. Η Αλφαβήτα στη Γραμματούπολη είναι ένα όμορφο βιβλίο. Ένα βιβλίο που όταν το δεις θέλεις να το ανοίξεις. Ένα βιβλίο με ζωντανές ζωγραφιές, σωστή σελιδοποίηση,  κατάλληλες γραμματοσειρές κ.λπ Κι εδώ πέρα από το συγγραφέα αξίζει να συγχαρούμε τον Σταμάτη Παπαδήμο  για την εξαιρετική δουλειά του, αλλά και τον εκδότη την ΗΡΑ ΕΚΔΟΤΙΚΗ  της οποίας οι εκδοτικές της δραστηριότητες  γίνονται όλο και περισσότερες  χωρίς να χάνουν  την  καλή αισθητική και την αγάπη για το βιβλίο.
Και τέλος  Σ για τη Συμμετοχή. Συμμετοχή  των παιδιών, τη   διάδραση που προωθεί το βιβλίο μέσα από τις δραστηριότητες και τα παιχνίδια που υπάρχουν μετά  την ιστορία.»

 

Η Ευαγγελία Πάντζιου μίλησε για τις δράσεις που έγιναν στο νηπιαγωγείο με αφορμή το βιβλίο. «Το βιβλίο « Η Αλφαβήτα στη Γραμματούπολη» του Γεράσιμου με την πολύ όμορφη εικονογράφηση είναι ένα βιβλίο που  βοήθησε τους μικρούς μας μαθητές να ταξιδέψουν με τη φαντασία τους στον κόσμο των γραμμάτων και να αναπτύξουν τον προφορικό τους λόγο με την συνέχεια της ιστορίας,  (την οποία θα σας την παρουσιάσουμε σε λίγο),να εικονογραφήσουν στοιχεία της ιστορίας και φυσικά στο νηπιαγωγείο μας  να δημιουργήσουμε  ένα δικό μας βιβλίο γραμμάτων που θα βρίσκεται στη βιβλιοθήκη της τάξης μας για να το βρίσκουν οι μικροί μας μαθητές όποτε χρειαστεί.

Άλλες  δραστηριότητες, που θα μπορούσαμε να κάνουμε με αφορμή το συγκεκριμένο βιβλίο, είναι πάρα πολλές. Βέβαια, τα παιδιά είναι εκείνα που  μας  οδηγούν  και μας δείχνουν το δρόμο.

Επιγραμματικά θα αναφέρω κάποιες σκέψεις-προτάσεις:

Δημιουργούμε μια μικρή ιστορία για κάθε γραμματάκι ή ποιηματάκι, γλωσσοδέτη.

Λεξικό γραμμάτων, όπου τα παιδάκια μπορούν να κολλήσουν  στο αντίστοιχο γράμμα  εικόνες με πράγματα, που αρχίζουν από κάθε γράμμα, λέξεις που μπορούν να τις γράψουν μόνα τους, αρχίζοντας από το όνομά τους κ.τ.λ

Δημιουργία μουσείου γραμμάτων: δηλαδή με 24 κουτάκια παπουτσιών  ένα για κάθε γράμμα, που τα έχουν ντύσει όμορφα τα παιδάκια. Εκεί  τοποθετούν πράγματα από τα παιχνίδια τους , που αρχίζουν από το αντίστοιχο γραμματάκι.»

Στη συνέχεια νήπια του 28ου Νηπιαγωγείου Βόλου παρουσίασαν μέρος των όσων έκαναν στην τάξη τους.

Η Ζωή Γεροστάθη αναφέρθηκε στις εντυπώσεις των μαθητών της και πώς δουλεύτηκε το βιβλίο στην τάξη. «Πήρα λοιπόν το βιβλίο στην τάξη και ….ξεκίνησα να το διαβάζω στους μαθητές μου. Θεώρησα σημαντικό να καταγράψω και να μεταφέρω τις αντιδράσεις τους μια και το βιβλίο απευθύνεται αποκλειστικά σε αυτούς.

Η προσοχή των παιδιών καθ' όλη τη διάρκεια της ανάγνωσης του πρώτου μέρους ήταν συγκεντρωμένη στο κείμενο. Τα παιδιά παρακολουθούσαν με προσοχή και διασκέδαζαν με τις ιστορίες των γραμμάτων.

Το στοιχείο της παρήχησης που είναι έντονο στα κείμενα του βιβλίου λειτουργεί διακοσμητικά ενισχύοντας τον ελεύθερο  ποιητικό λόγο δίνοντας έμφαση στις λέξεις κι στις έννοιες.

Παράλληλα ο ανθρωπομορφισμός  και η απόδοση ιδιότητας σε κάτι τόσο οικείο στα παιδιά της α τάξης,  όπως τα γράμματα,  τους κεντρίζει το ενδιαφέρον και τους εντείνει  την προσοχή.

Τα ανθρωπομορφικά χαρακτηριστικά των γραμμάτων λειτούργησαν ελκυστικά στα παιδιά που ρούφηξαν την ιστορία.

Οι διακοπές κατά τη ροή της ανάγνωσης αφορούσαν λέξεις που τα ίδια δεν γνώριζαν. Λέξεις όπως βαμβακερό, γουρλομάτης, γαρδένια, δρυς, θέρος, ζαρζαβατικά, αυγή, ξακουστό, ρετάλι, σχολαστικό, σεργιανίζει, φουσκοθαλασσιά,  οι οποίες βρίσκονται στα κείμενα,  δυσκόλεψαν τα παιδιά και δημιούργησαν έντονες απορίες.   Για κάθε λέξη έπρεπε να γίνει ιδιαίτερη αναφορά και να δοθούν παραδείγματα ώστε να είναι κατανοητές. Το βιβλίο και σε αυτό λειτούργησε ουσιαστικά μια και έφερε σε επαφή τα παιδιά  με καινούριες λέξεις εμπλουτίζοντας το λεξιλόγιό τους.

Παρ' όλες όμως τις διακοπές το βιβλίο μας οδήγησε σε ευχάριστα παιχνίδια και δραστηριότητες όπως το ψάρεμα των λέξεων, ένα αυτοσχέδιο  παιχνίδι μνήμης.»

Η Βασιλική Αργύρη είπε: «Ο Γεράσιμος ως συνεργάτης πάντα με εκπλήσσει συχνά με τις πρωτότυπες δράσεις στο σχολείο του. Την συγγραφική του δράση τη γνώριζα, αλλά τώρα μας εξέπληξε με το νέο του βιβλίο  μ΄ αυτόν τον ευρηματικό τίτλο, ταξιδεύοντάς μας στον κόσμο της γλώσσας μέσα από μια παραμυθένια αφήγηση.  Γλωσσοπλάστης σε λέξεις και με το υπέροχο ανακάτωμα των γραμμάτων σε κρατά σε εγρήγορση στην ανάγνωση.

Προσωπικά όταν μου χάρισε το βιβλίο και τον ευχαριστώ γι’ αυτό, το διάβασα αμέσως χωρίς διακοπή και το ταξίδι ήταν γεμάτο έμπνευση στην εισαγωγή του συναρπαστικού κόσμου της γλώσσας. Καλογραμμένο και έξυπνα οργανωμένο αιχμαλωτίζει το ενδιαφέρον του αναγνώστη.

Χωρισμένο άτυπα θα έλεγα σε δυο μέρη όπου διέπεται από τον ποιητικό λόγο, η μεν ομοιοκαταληξία και παρήχηση λειτουργούν σαν μαγικό χαλί στο ταξίδι μας. Στο πρώτο μέρος κάνει στο παιδί την γνωριμία με την αλφαβήτα μέσα από τον ποιητικό λόγο που εύκολα μπορεί να γίνει θεατρικός για ομάδα παιδιών και στο δεύτερο μέρος με τον ίδιο ιδιαίτερο λόγο δίνει τη δυνατότητα στο παιδί να κάνει εμβάπτιση στην ελληνική αλφαβήτα.  Και αναρωτιέμαι εδώ, αν έκανα σαν μικρό παιδί εγώ, όσο διάβαζα το βιβλίο και για αρκετή ώρα μετά χόρευα με τα γράμματα… στο παιδί θα ζωντανεύει κόσμους μαγικούς και θα του δίνει τη μεγάλη δίψα για να κατακτήσει την Γραμματούπολη.

Η εικονογράφηση αναδύει το λόγο του συγγραφέα και τους παιδαγωγικούς στόχους που έχει θέσει , βάζοντας στο παιδί να οξύνει την φαντασία του μέσα από τις αισθήσεις: ακοή και όραση, πετυχαίνοντας την μάθηση.  Στο τέλος δίνει τη σκυτάλη στο κάθε παιδί να γίνει ένας παραμυθάς που τώρα όχι μόνο διηγείται την αλφαβήτα  αλλά και μπορεί να γράψει την δική του ιστορία.

Για τον δασκάλο/α  μα και για του γονείς είναι ένα πολύτιμο εργαλείο,  για μεν τους πρώτους μέσα στην τάξη, τους δε γονείς είναι ένας ιδιαίτατος κρίκους να δυναμώσουν με τα παιδιά τους όμορφες στιγμές μέσα από την μάθηση. Να σταθώ στον κάθε δάσκαλο/α που μπορεί το βιβλίο να μην το περιορίσει στην ηλικία που αναφέρεται, αλλά και για παιδιά μεγαλύτερα και ειδικότερα σε παιδιά των οικονομικών μεταναστών που για πρώτη φόρα έρχονται σε επαφή με την ελληνική γλώσσα, αλλά και σε παιδιά που έχουν κάποιες όμορφες και ιδιαίτερες ανάγκες.

Εύχομαι όλοι μας να μπαίνουμε καθημερινά στο λεωφορείο της Σκεψίνης, δίνοντας στα παιδιά την ευκαιρία να γνωρίσουν και να κατακτήσουν την ελληνική γλώσσα , ώστε αγαπώντας την να γίνεται η γραφίδα της σκέψης τους μα και δική μας… ευχαριστούμε τον Γεράσιμο που μας έδωσε ακόμα ένα όμορφο ταξίδι γνώσης που δεν σταματά στο διάβασμα, αλλά από κει.. μας δίνει ερέθισμα να πατούμε στο βατήρα της γλώσσας μας και να ανακαλύπτουμε νέες τεχνικές σμίλευσής της για τους όμορφους αγγέλους της ζωής μας τα ίδια μας τα παιδιά.

Καλοτάξιδο το βιβλίο σου Γεράσιμε!»

Το βιβλίο κυκλοφορεί από την «Ήρα Εκδοτική» σε όλα τα βιβλιοπωλεία.

   

Έκθεση ζωγραφικής μαθητών...

Από την Παρασκευή 4 Μαρτίου μέχρι και την Κυριακή 6 Μαρτίου 2016, στο Μουσείο Πόλης του Βόλου,  φιλοξενήθηκαν ζωγραφιές και κατασκευές των μαθητών/τριών της Β΄ τάξης & Δ΄ τάξης του 3ου Δημοτικού Σχολείου Αισωνίας-Σέσκλου, με αφορμή την παρουσίαση του βιβλίου "Η Αλφαβήτα στη Γραμματούπολη", που έγραψε ο δάσκαλος και Διευθυντής του Σχολείου.

 

 

Μνήμες Εβραίων του Βόλου από τη Γερμανική Κατοχή

Eκδήλωση προς τιμή του Asa K. Jennings

 

 

Ο πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου κ. Μουλάς

Ο εγγονός του τιμώμενου Roger Jennings μαζί με τον πάστορα της Ευαγγελικής Εκκλησίας

 



 

Ο εγγονός του τιμώμενου Roger Jennings στο βήμα

Ο Σεβασμιότατος μαζί με τον εγγονό του Asa K. Jennings

Ο Σεβασμιότατος, ο κ.Roger Jennings και ο πάστορας της Ευαγγελικής Εκκλησίας Βόλου

O κ.Roger Jennings

 

Σήμερα, Κυριακή 14 Φεβρουαρίου στο Δημαρχείο Βόλου, πραγματοποιήθηκε από το Δήμο Βόλου εκδήλωση προς τιμή του Asa K. Jennings, του αφανή ήρωα, που με τις ενέργειές του έσωσε περί τους 300.000 Έλληνες στη Σμύρνη, το 1922.
Αξίζει να γνωρίσουμε την ιστορία και την προσφορά αυτού του ανθρώπου. Τις ώρες του διωγμού κάποιοι Έλληνες ζητούσαν χρήματα για τη διάσωση των προσφύγων ενώ πολιτικοί και στρατιωτικοί χαμένοι μέσα στις φιλοδοξίες και στον διχασμό. Ο Asa K. Jennings, ο δύσμορφος άντρας, ανέλαβε πρωτοβουλίες πολύ παραπέρα από τα υπηρεσιακά του καθήκοντα και κατόρθωσε με προσωπικές ενέργειες διαπραγματεύσεις και μπλοφάροντας να σώσει χιλιάδες κυνηγημένους και κακοποιημένους συνανθρώπους του, επειδή άφησε να εκδηλωθεί «το λιοντάρι που ο κάθε άνθρωπος κρύβει στην καρδιά του».
Μαζί του και ο κυβερνήτης Ι. Θεοφανίδης του πολεμικού πλοίου «Κιλκίς», ένας επίσης άγνωστος σωτήρας των προσφύγων.

 

O Έιζα Τζένιγκς (Asa Jennings 1877-1933) γεννήθηκε στο Upstate της Νέας Υόρκης και για ένα διάστημα διετέλεσε μεθοδιστής πάστορας. Ήταν μέλος της YMCA (Χριστιανική Ένωση Νέων Ανθρώπων). Το 1904 σε ηλικία 28 ετών προσβλήθηκε από μια σπάνια ασθένεια της σπονδυλικής στήλης με αποτέλεσμα να αποκτήσει μία τεράστια καμπούρα και το ύψος του να περιοριστεί στα 1,60 μέτρα. Ξεκίνησε τη διεθνή καριέρα του ως εκπρόσωπος της YMCA στη Γαλλία, το 1918. Τον Αύγουστο του 1922 τοποθετήθηκε στη Σμύρνη, όπου ανέλαβε την τοπική YMCA, λόγω απουσίας του διευθυντή.

Μετά την κατάρρευση του ελληνικού στρατιωτικού μετώπου χιλιάδες έλληνες πρόσφυγες εισέρρευσαν στη Σμύρνη, αναζητώντας σωτηρία. Ο τουρκικός στρατός, μαζί με ατάκτους κατέλαβε την Σμύρνη αρχές Σεπτεμβρίου.

Οι λεηλασίες και οι βιαιοπραγίες σε βάρος του χριστιανικού πληθυσμού αποκορυφώθηκαν με τον εμπρησμό της πόλης από τους Τούρκους. Περίπου 300.000 άνθρωποι στο έλεος των Τούρκων, υφίσταντο κάθε είδους εγκληματική ενέργεια. Οι Τούρκοι αποφάσισαν όλους αυτούς τους ανθρώπους να τους μεταφέρουν στο εσωτερικό της Ανατολίας, όπως έκαναν με την γενοκτονία των Αρμενίων, απόφαση, που θα τους οδηγούσε στην εξόντωσή τους.

Παρόλο, που όλοι οι ξένοι υπήκοοι εγκατέλειψαν την πόλη ο Asa Jennings παρέμεινε. Αργότερα είπε, ότι αισθάνθηκε το χέρι του Θεού στον ώμο του, ενώ έγραψε: «Μου φαινόταν, ότι τα τρομερά, αγωνιώδη, απελπισμένα ουρλιαχτά, που εκλιπαρούσαν για βοήθεια δεν θα έπαυαν να με κυνηγάνε σε όλη μου την ζωή». Βλέποντας τι γινόταν στην πόλη, πήρε το αυτοκίνητο της YMCA και επισκέφθηκε τον Μουσταφά Κεμάλ ο οποίος του έδωσε την άδεια μεταφοράς των ελλήνων με πλοία εκτός των ανδρών από 18 έως 45 ετών.

Με δικά του έξοδα, με ένα ιταλικό πλοίο, μετέφερε αρχικά 2.000 έλληνες στην Μυτιλήνη,  όπου ναυλοχούσαν 20 πλοία, που μετέφεραν τον ελληνικό στρατό. Ζήτησε από τον στρατηγό Φράγκου να του διαθέσει τα πλοία για την μεταφορά των σφαγιαζόμενων ελλήνων. Ο στρατηγός ζήτησε εγγυήσεις, ότι οι Τούρκοι δεν θα καταλάβουν τα πλοία και ότι τα αμερικανικά πολεμικά πλοία θα τα προστατεύσουν.

Ο Asa Jennings επέστρεψε στην Σμύρνη πήρε από τον Μουσταφά Κεμάλ τις εγγυήσεις και από τον αμερικάνο κυβερνήτη Powells, ο οποίος του διέθεσε σκάφος και επέστρεψε στη Σμύρνη. Οι νέες διαπραγματεύσεις με τον στρατηγό Φράγκο δεν κατέληξαν και ο Asa Jennings απογοητευμένος τις πρώτες πρωινές ώρες βγήκε στο λιμάνι της Μυτιλήνης. Εκεί είδε να εισέρχεται το πολεμικό πλοίο «Κιλκίς», κυβερνήτης του οποίου ήταν ο Ι. Θεοφανίδης. Συζήτησε μαζί του το θέμα και ο Ι. Θεοφανίδης τον έφερε σε επαφή με την ελληνική κυβέρνηση με τον ασύρματο του πλοίου με κρυπτογραφημένα μηνύματα.

Έγραψαν μαζί ένα μήνυμα, που εστάλη κωδικοποιημένο στις Αρχές στην Αθήνα. Το μήνυμα έλεγε:

«Εν ονόματι του ανθρωπισμού αποστείλατε άνευ καθυστερήσεως είκοσι σκάφη ευρισκόμενα εδώ και αδρανούντα δια να παραλάβουν λιμοκτονούντας Έλληνας πρόσφυγες εκ Σμύρνης. Έιζα Τζένιγκς. Αμερικανός πολίτης». Η απάντηση ήταν ποιος είναι αυτός. Ο Τζένιγκς απάντησε, ότι ήταν ο πρόεδρος της Αμερικανικής Επιτροπής Περίθαλψης στην Μυτιλήνη.

Η πρώτη απάντηση ήταν, ότι ο πρωθυπουργός κοιμάται. Ο Τζένιγκς απαίτησε να τον ξυπνήσουν. Στο επόμενο μήνυμα έλεγε ότι ο πρωθυπουργός είχε να συγκαλέσει Υπουργικό Συμβούλιο και ρωτούσαν ποια προστασία προσέφερε στα ελληνικά πλοία.

Ο Τζένιγκς απάντησε ότι αμερικανικά πολεμικά θα τα προστάτευαν στην είσοδο και έξοδο από την Σμύρνη. Ο Τζένιγκς ρωτήθηκε εκ νέου αν «τα αμερικανικά αντιτορπιλικά θα προστατεύσουν τα πλοία εάν οι τούρκοι προσπαθήσουν να τα καταλάβουν». Αν και μπορούσε να μην εγγυηθεί, απάντησε υπεκφεύγοντας: «Καθόλου χρόνος για συζήτηση λεπτομερειών. Οι παρεχόμενες εγγυήσεις θα πρέπει να θεωρηθούν ικανοποιητικές».

Τέλος ο πρωθυπουργός και το Υπουργικό Συμβούλιο απάντησαν, ότι κανένα πλοίο δεν μπορούσε να πάει στην Σμύρνη.

Στις 4μμ της 23ης Σεπτεμβρίου 1922 με τις διαπραγματεύσεις στο αδιέξοδο ο Τζένιγκς έστειλε μήνυμα στο Υπουργικό Συμβούλιο, ότι αν δεν λάβει ευνοϊκή απάντηση μέχρι τις 6μμ θα τηλεγραφούσε χωρίς κώδικα, έτσι ώστε το μήνυμα να γίνει γνωστό παντού, ότι η ελληνική κυβέρνηση δεν επέτρεπε ελληνικά πλοία να σώσουν έλληνες πρόσφυγες, που τους περίμενε βέβαιος θάνατος ή ακόμα χειρότερα. Ο εκβιασμός έπιασε! Λίγο πριν τις 6μμ ήλθε η απάντηση: «Όλα τα πλοία τίθενται υπό τις διαταγές σας για να απομακρυνθούν οι πρόσφυγες από την Σμύρνη». Ο Τζένιγκς είχε γίνει ναύαρχος όλου του ελληνικού στόλου!

Ο κυβερνήτης Θεοφανίδης συγκάλεσε συγκέντρωση των καπετάνιων των εμπορικών πλοίων στο «Κιλκίς», όπου τους ανακοίνωσε να ετοιμάσουν τα πλοία μέχρι τα μεσάνυκτα, διαφορετικά θα περνούσαν Στρατοδικείο με συνοπτικές διαδικασίες. Εννέα πλοία, «Τα πλοία της Συμπόνιας», απέπλευσαν τα μεσάνυκτα με τον Τζένιγκς στο προπορευόμενο «Προποντίς» με αμερικανική σημαία. Ο στόλος, συνάντησε το αμερικανικό Lawrence, ο καπετάνιος του οποίου κάλεσε τον Τζένιγκς να συνεχίσει το ταξίδι του με αυτόν. Ο Τζένιγκς αρνήθηκε και παρέμεινε στη γέφυρα του «Προποντίς».

Εν τω μεταξύ οι Τούρκοι χαλάρωσαν τα μέτρα, επέτρεψαν τα πλοία να δέσουν στην προβλήτα του σιδηροδρόμου και επιμήκυναν την προθεσμία από 7 σε 11 ημέρες.

Στις 24 Σεπτεμβρίου 1922 οι πρώτοι πρόσφυγες, ηλικιωμένοι, γυναίκες και παιδιά είχαν διασωθεί. Στις 26 Σεπτεμβρίου ο Τζένιγκς επέστρεψε με 17 πλοία, ενώ την επομένη τρίτη ημέρα ήλθε και ένας μεταγωγικός στόλος ναυλωμένος από Βρετανούς. Μέχρι την 1^η Οκτωβρίου 1922, 180.000 πρόσφυγες είχαν μεταφερθεί από την Σμύρνη.

Το τελευταίο πλοίο απέπλευσε 6 ώρες πριν την εκπνοή της τουρκικής διορίας. Κατόπιν, ζητήθηκε διορία για άλλες 8 ημέρες, κατά τις οποίες τα ελληνικά πλοία μετέφεραν και άλλους πρόσφυγες από τα κοντινά λιμάνια του Αϊβαλί, Βουρλών και Τσεσμέ, όπου περίμεναν για δύο εβδομάδες, ανεβάζοντας τον αριθμό στις 300.000.

Αυτός ο δύσμορφος άντρας ανέλαβε πρωτοβουλίες πολύ παραπέρα από τα υπηρεσιακά του καθήκοντα και κατόρθωσε με προσωπικές ενέργειες διαπραγματεύσεις και μπλοφάροντας να σώσει χιλιάδες κυνηγημένους και κακοποιημένους συνανθρώπους του, επειδή άφησε να εκδηλωθεί «το λιοντάρι που ο κάθε άνθρωπος κρύβει στην καρδιά του».

Αρχειακό υλικό παραδόθηκε στο Μουσείο της Πόλης, από τον εγγονό του Asa Jennings